maandag 17 april 2023

Over Leven

BUDDHA, DARWIN en ETIENNE VERMEERSCH

"Het gaat om een ecologieprobleem. Men moet deze aarde als één geheel benaderen, als een eindig systeem, waarin planten, dieren en mensen in een complexe interactie met zonnestraling, lucht, water en andere grondstoffen een samenhang vormen, en waarin storing van één van de componenten drastische gevolgen kan hebben voor het geheel."
Etienne Vermeersch (1934-2019)
Ethicus en filosoof - emeritus UGent
De ogen van de panda, een kwart eeuw later,
Antwerpen/Utrecht, Houtekiet 2010, p.28

Filosoof en ethicus Etienne Vermeersch ziet overbevolking als het grootste mondiale probleem van het moment. Volgens Vermeersch zijn drastische maatregelen geboden. Etienne Vermeersch weet het naar eigen zeggen al zeer lang. Al van toen hij nog jezuïet was, in het gezegende jaar 1953. ‘De aarde is eindig, dat ziet het kleinste kind’, bromt hij nog steeds, meer dan vijftig jaar na datum. In 1988 schreef hij De ogen van de panda, waarin hij het overbevolking-probleem haarfijn analyseerde. ‘Toen ik geboren werd, had de aarde twee miljard bewoners. Dat aantal is ondertussen al verdrievoudigd. Een catastrofale evolutie.’
Etienne Vermeersch
Interview met Jeroen Zuallaert - Knack 25-10-2011

If we do not voluntarily bring population growth under control in the next one or two decades, then nature will do it for us in the most brutal way, whether we like it or not.
Henry Way Kendall (1926-1999)
American particle physicist, Nobel Prize in physics 1990

The human population can no longer be allowed to grow in the same old uncontrolled way. If we do not take charge of our population size, then nature will do it for us.
David Attenborough (born 1926)
Naturalist and Broadcaster

It’s our population growth that underlies just about every single one of the problems that we’ve inflicted on the planet. If there were just a few of us, then the nasty things we do wouldn’t really matter and Mother Nature would take care of it, but there are so many of us.
Valerie Jane Morris-Goodall (born 1934)
Primatologist and Conservationist

Het gaat ons niet lukken! – over radicale acceptatie
Het door iedereen zo gehoopte ‘kantelpunt’ dat de klimaatcrisis moet afwenden, is duidelijk nog niet bereikt. Het gros van de mensen loopt nog steeds rond met de conditionering van veertig jaar neoliberalisme: grenzeloos je eigen materiële geluk nastreven. De moed zou je ervan in de schoenen zakken: hoe gaan we zo het klimaat redden?

Eigenlijk geloof ik het al lang niet meer: het verhaal dat het klimaat nog ‘te redden’ valt. We kunnen zoveel zonnepanelen plaatsen als we willen, vleestaksen instellen en Tesla’s kopen – maar zolang een meerderheid van de mensen in rijke landen niet fundamenteel anders in het leven gaat staan is het allemaal zinloos. De hele manier waarop we onze samenleving hebben ingericht, werkt verandering actief tegen. 

Wat mij betreft is het redden van onze huidige maatschappij dus een gepasseerd station. En ik ben daar niet de enige in. “The Great Unraveling”, zoals boeddhistisch leraar en klimaatactivist Joanny Macy het ineenstorten van onze westerse bescha-ving noemt, is al lang en breed begonnen. En inmiddels is ze ook niet meer te stoppen. We moeten dieper leren kijken dan de verhitte, gepolariseerde strijd op het internet. “Business as usual” (zo noemt Macy het verhaal van de kapitalistische groeieconomie) is niet meer houdbaar, ook al doet iedereen alsof dit wel zo is. Niets gaat ons nog behoeden van de afbrokkeling van onze samenleving, en het verdwijnen van zoveel zaken die ons dierbaar zijn.

Als boeddhisten kunnen we een belangrijke rol spelen bij deze radicale acceptatie. We hebben het voorrecht gehad om in dit leven in aanraking te komen met een waardevolle traditie die ons kan helpen om dit proces zonder paniek en vol bewustzijn te beleven. Het boeddhisme faciliteert allereerst een levenshouding waarmee we kunnen accepteren dat dingen altijd veranderen. Een goed begin: we kunnen bijvoorbeeld leren zien dat beschavingen altijd opkomen, bloeien en vergaan en dat het ineenstorten van onze wereld altijd al onvermijdelijk was.

Heeft het boeddhisme een oplossing voor de catastrofe die ons te wachten staat? Nee. ‘Oplossingen’ heb je voor problemen, zoals de wifirouter die niet goed werkt. Voor deze ramp is geen oplossing – het denken in oplossingen maakt deel uit van het probleem. Als we de catastrofe zonder spirituele gronding te lijf gaan dan krijg je waanzinnige dingen als een stikstofcrisis, waarin alle partijen zich angstvallig vastklampen aan cijfertjes en technologische innovatie. Terwijl iedereen die met een holistische blik naar de kwestie kijkt, ziet dat een teveel aan stikstof niet de oorzaak van het probleem is, maar het gevolg van decennialange uitbuiting van de wereld. Alle ophef leidt alleen maar af van wat in eerste plaats belangrijk is: het bewust en lichamelijk leren beleven van het bestaan in al haar wonderlijke grilligheid. En door die ervaring leren wat onze plek in die wereld is.
René van der Stok,
Auteur en Buhddist in : https://bodhitv.nl/

European Alliance for Sustainable Population (eurASP) - Minder Mensen

vrijdag 14 april 2023

Mensen


Asceet

Ik weet wat ik eet
Groenten en fruit, vis noch vlees
Ik sta op dieet

Eenzaat

Ik loop langs de stroom
Kijk met milde ironie
Naar mensen rondom


Pelgrim

Pelgrim onderweg
Komt langs vergeten wegen
Weer zichzelf tegen

Elke dag een stap
Met wijsheid door het leven
Gestaag maar zeker


Therapie

Vrouw in therapie
De zielenknijper wil haar
Knopen ontwarren

Therapeut

Wij keken samen
In de spiegel van de pijn
Die komt met het zijn

Zijnsvraag

Net nog voor zijn dood
Komt de oude filosoof
Toch weer -zucht- bij af


Professor

De prof na zijn dood
Was nog verrast, nu is hij
Voor eeuwig verstrooid

Recensent

Ik lees en bespreek
Geschriften van geleerden
Voor ik ze vergeet

donderdag 6 april 2023

Poes Piraat



POES PIRAAT OP UITKIJK 
IN HET KRAAIENNEST

(DE KRAAIEN WAREN WIJSELIJK GAAN VLIEGEN) 





woensdag 5 april 2023

Levenstocht 77 (*)


GOLDEN FICTION

Kijk ! De vuren gaan open
De heidenen vechten om een handvol as.
Morgen vertrek ik weer met mijn schip.

Zij zijn begraven, mijn vrienden.
Onder de bomen gaat hun lichaam verder.
Hun ziel is veel bladeren
en waait.

Ik hang mijn gezicht in de wind
en verwonder mij. Waarom ben ik zo treurig
als ik niets meer verwacht dan het kijken naar vuren
en het vertrek van een schip ?

Cees Nooteboom


VOORT

Van eiland naar eiland, steeds
kleiner en kaler, over steeds
ruimer en wijder water, tot
in de laatste baai
zich het uitzicht volledig
en eindelijk opent.

In deze volmaakt onverschillige wereld
de zeilen strijken.

Rutger Kopland
 
(*) In mijn jeugd had ik wel eens last van ADHD, nu lijd ik alleen nog aan PHPD
      (Pijntje Hier, Pijntje Daar)

maandag 3 april 2023

Benzine

MORGAN DRIEWIELER
tweecilinder in V benzinemotor vooraan

VOLKSWAGEN KEVER - HEMELSBLAUW
viercilinder boxer benzinemotor achterin

zondag 2 april 2023

Valavond

Ter gelegenheid van de Poëzieweek en Gedichtendag 2023, geef ik jullie graag dit pareltje mee dat sinds 2020 in het kader van het Project 'Dichter bij de Dijk' de Durmedijk siert nabij de Mirabrug te Temse-Hamme.

Valavond

De lucht heeft de kleur van bloedappelsienen.
Wat poederwolken en zadenlucht.
Het is de kunst eronder te kijken. Het licht naar je hand te zetten.
Hoe in waterige eenvoud woordenslingers drijven.
Daar hou ik van.
Tussen kroos en riet kun je ze nog herkennen,
romige woorden in het rivierbed gestort.
Geroezemoes dat over de kant valt en kringen maakt.

Vrijgevig tater ik mee.
Over de dag die ik nergens anders te slapen wil leggen.
Over deinend oevergroen,
misschien een gebrek aan luwte.
Over hoe ik mijn huid verplooi
om water te kunnen dragen.
En dat ik even vloeibaar probeer te lijken
of minstens waterlands van aard.

Het lukt me niet de geuren aan te vinken.
Ze verwikkelen zich in veelspraak – daar kom ik niet tussen.
Mijn schaduw spiegelt zich te pletter.
Hier ben ik moeilijk in te dijken.

Kathy Goethals