De poes van de buurvrouw pikkelt op drie poten door de tuin. De zielige aanblik laat zelfs onze eigen poes niet onberoerd: hij heeft duidelijk vrede gesloten met zijn lijdende buurman. Misschien kan een gedichtje helpen het leed te verzachten, zij het niet voor de poezen, dan toch voor de baasjes.
Poesje, pootje, pijn gedaan met 't wilde leven mijn stapjes beven
Foto's van de eerste kennismaking tussen de buren.
Nooit meer alleen Verdrijf de eenzaamheid, zoek de samenhorigheid op en koester je in het warme nestgevoel, samen lekker in de file. Vijfhonderd kilometer, van E40 tot A12, je wil erbij zijn, laat ons niet in de steek, we rekenen op je. Bekende Vlamingen zijn we, dagelijks op de radio en ook als gasten bij Van Gils, want gladheid, watersnood of treinstaking, niets of niemand houdt ons tegen en wij komen er graag voor uit. ‘Eendracht maakt Macht' : wij houden stand, samen staan we sterk, schouder aan schouder, bumper aan bumper, netjes in de rij, … in de file, … en nooit meer alleen.
Onderweg Fileleed, ik reed en gleed
de horizon tegemoet, Opgeslokt door de fijne streep die met de einder speelt;
En uitgespuwd aan de achterkant,
Herrijst de zon, nooit opgebrand.
Erheen, op witte lijntjes schuiven, Een paddentrek op wielen, meegaand, zachtjes zwevend, instinct snuiven,
Van mensen, ingeblikt voor later,
steevast op weg achter de lokroep, Die altijd weerom keert, van de troep op zoek naar een eind voor dit begin.