Genesis
Als wind weer water wordt,
Verstilt de vloed tot land:
Met grond, te vondeling gelegd,
en glanzend in de avondzon
Ongerept nog, wacht hij op erkenning:
Voorzichtig schuiven mensen dichterbij,
hun voetafdruk in klei
brengt kiemen mee
en hoop op vruchten:
Volgend jaar in mei,
en later, voor altijd
metgezel en bondgenoot:
POLDER