dinsdag 1 december 2015

Heimwee


               Ooit schoof een schip hier traag te water,
               de ziel en 't zweet van 't dorp
               geklonken tot een ranke romp
               van staal en zekerheid,
               vol hoop en zorg voor later.

               Maar eens mooi opgetuigd,
               met vlag en wimpel op haar best gekleed,
               verdween de bruid naar zeven zeeën
               en is langs hier nooit weergekeerd.

               Alleen de Schelde, keer op keer,
               brengt elke vloed
               een stroom vol heimwee mee.