Het boek 'Ik zal alles verdragen, ook mezelf. Dagboeken en brieven van Leopold Flam (1912-1995)' samengesteld door Kristien Hemmerechts en Guido van Wambeke en uitgegeven bij De Geus in 2023, is een aangrijpende autobiografie van de Belgische professor emeritus VUB, existentie-filosoof, essayist en vrijgeest, met op de achtergrond een posttraumatische stress-stoornis (PTSS) en psychotische vervreemding.
Leopold Flam gaat zelfmoordgedachten niet uit de weg, maar kiest toch voor het leven :"Ik zal alles verdragen, ook mezelf."
Enkele citaten:
1995
Ik vlieg alleen naar de hemel
de grijze winterhemel die ik met mijn ogen gekleurd heb
Ik heet canari
en ik spot met mezelf
ik heb me van de kooi bevrijd
de menselijke kooi
p457
Maandag, 19 februari 1951
Een kind dat heel vroeg met het wrede gelaat van de menselijke realiteit in aanraking gekomen is, kan niet anders dan heel zijn leven lang diep bedroefd en ongelukkig zijn.
p352
Een kind dat heel vroeg met het wrede gelaat van de menselijke realiteit in aanraking gekomen is, kan niet anders dan heel zijn leven lang diep bedroefd en ongelukkig zijn.
p352
Maandag, 30 september 1957
…want de filosoof bevindt zicht steeds aan de zelfkant der samenleving. Zo bestaat er dan een overeenstemming tussen mijn menselijke situatie en het feit dat ik filosofeer. Wie weet of ik het ooit gedaan had, was ik geen verstoteling of een soort van paria. Nu leef ik eigenlijk zoals het zijn moet: steeds aan gene zijde. Er bestaat geen mens die ik niet zou transcenderen, in de eerste plaats mezelf. Wellicht is dit de enige vorm van blijdschap die ik ken.
p448
…want de filosoof bevindt zicht steeds aan de zelfkant der samenleving. Zo bestaat er dan een overeenstemming tussen mijn menselijke situatie en het feit dat ik filosofeer. Wie weet of ik het ooit gedaan had, was ik geen verstoteling of een soort van paria. Nu leef ik eigenlijk zoals het zijn moet: steeds aan gene zijde. Er bestaat geen mens die ik niet zou transcenderen, in de eerste plaats mezelf. Wellicht is dit de enige vorm van blijdschap die ik ken.
p448
