De Weg

Hij is er altijd al geweest
Discreet, vrijblijvend, onbewogen;
En altijd open, wacht hij op jouw,
Hij neemt je mee, vervoert je 
op en neer
En slingert je rusteloos
heen en weer.

Meestal alleen,
En onderweg
maar ook met twee
Of meer en velen
en soms te veel.

Dan ga je langs de kant
met volle teugen
Landschap drinken
en zit je neer,
De rug gekeerd.

De weg leunt op je hoofd
Het licht vult stil je ogen
Gevluchte wolken aaien je schoon
En ademen zacht je binnenste buiten:
Voldaan van top tot teen
Waarom nog verder gaan ?

Toch sta je op en uitgewaaid,
de veer weer opgedraaid
Wil je vooruit, verder op pad
Het einde is nog niet in zicht
Het doel altijd verborgen
Je loopt maar door, want verder wacht

De eeuwige nieuwsgierigheid.

Perspectief

P 

Puur in Per sPectief
Paral lel le Pi Pedum
Een balk is gerief 

(*)
Een parallellepipedum of blok is een veelvlak met 6 parallellogrammen als zijvlak, 8 hoekpunten en 12 ribben, waarvan alle overstaande vlakken evenwijdig en 2aan2 – gezien vanaf de buitenkant – elkaars spiegelbeeld zijn.
De balk (rechthoekige zijden), kubus (vierkante zijden) en de romboëder (ruitvormige zijden) zijn alle specifieke gevallen van een parallellepipedum.

Een bijzondere eigenschap van het parallellepipedum is dat identieke exemplaren op elkaar aansluitend gestapeld kunnen worden, waarbij de combinatie ook weer een parallellepipedum kan zijn. Bij een balk geldt daarbij ook de praktische stapelbaarheid: het zwaartepunt van het geheel blijft boven een steunpunt.

(bron: Wikipedia)

Raveel

Man met ijzerdraad - Potlood en inkt op papier, 26,5 x 35,8 cm - 1953

Zoals je tijdens het denken kunt weten
dat je aan niets denkt
–
en zoals je tijdens het kijken kunt zien
dat je niets ziet
–
zo kunnen er in zijn beelden gaten vallen
in een weiland een mens een huis
–
witte gaten waarin je ziet dat we van de dingen niet weten hoe ze zijn
–
ziet dat de echte wereld een gat is
een wit gat
–
zo wil ik dat gedichten de gaten laten zien in
de taal waar voor de dingen geen plek is

Rutger Kopland 
Uit de bundel 'Een man in de tuin'

Vier witte paaltjes in mijn tuin - Olieverf op hardboard, 48 x 50,5 cm - 1948

Er zit een grote rode vlek op de tafel

die vol ligt met afwezigheid–

De kan houdt haar arm in haar zij.
De schaar ligt voor het grijpen
–
om een gat te knippen in de werkelijkheid.
Geen tijd om te eten, omdat de tijd
–
zich niet eten laat. De appels van de oogst
zijn vergeten en de melk is over de kom
–
heen gemorst. Komt de dag dat het melkwit
de kamer zal overnemen. Als iemand
–
binnenkomt in dit grijs happen de dingen
en wij naar adem. Alles stolt.

Paul Demets 

Uit de bundel ‘Het web van omtrek’ 

Tafeltje met rode vlek - Olieverf op hardboard, 57 x 42,5 cm - 1952

foto's met dank aan het Roger Raveelmuseum te Machelen-aan-de-Leie

75

( 1946 - 2021 : HAIKU 75.1 en HAIKU 75.2 )